 Wysłany:
Pią 15:05, 12 Cze 2009 Temat postu: Snajperka |
Nią się najlepiej strzela  czekam na 3 część IGI |
| Wysłany:
Wto 12:18, 21 Kwi 2009 Temat postu: |
||
To prawda, spamują. Nie zgodzę się z tobą, nie trzeba strzelać kilka razy żeby zabić, wystarczy dobrze przycelować  |
| Wysłany:
Śro 21:06, 27 Lut 2008 Temat postu: |
| Ludzie usuwac takich ciolków spamuja itp.. i zablokowac forum dla gosci!!!
A co do snajperki to wedlug mnie nie najlepsza bo trzeba szczelic w kogoś kilka razy :/ |
| Wysłany:
Pią 13:45, 16 Cze 2006 Temat postu: |
| zaraz po M...... |
| Wysłany:
Sob 7:31, 25 Mar 2006 Temat postu: |
| mi najlepiej strzela sie z daleka |
| Wysłany:
Sob 7:31, 25 Mar 2006 Temat postu: |
| roler racja |
| Wysłany:
Pią 15:30, 24 Lut 2006 Temat postu: |
| Ale mimo to , to najlepsza snajpka w grze. |
| Wysłany:
Pią 13:06, 24 Lut 2006 Temat postu: |
| Karabin wyborowy SWD Dragunowa 7,62 mm
Precyzyjnu karabin snajperski.Szybko strezlny jak na snajperke.Duza ladownosc magazynka bo za 10 sztuk amonicji.Powiem tyle to najlepsza snajpa w grze ale jest mala wada odnosnie trybu celowania ma najmniejsze PRZYBLIZENIE  |
| Wysłany:
Pon 9:13, 20 Lut 2006 Temat postu: |
Karabin wyborowy SWD Dragunowa 7,62 mm
W roku 1958 radziecki GRAU (Glawnoje Raketno-Artilleryjskoje Upravlenije) wydał specyfikację dotyczącą przyszłego karabinu wyborowego, jaki miał znaleźć się na uzbrojeniu Armii Czerwonej. Oprócz wysokiej celności od przyszłej broni wymagano także dużego zasięgu, lekkości, manewrowości i samopowtarzalności. Ze specyfiki oraz z przewidywanych wymagań taktycznych, w jakich przewidywano wykorzystywać broń, wynikało, że konieczne będzie dokonanie pewnych kompromisów pomiędzy skonstruowaniem klasycznego karabinu wyborowego, a bronią, którą można będzie organicznie wykorzystywać w ramach jednostek niskiego szczebla. W armii radzieckiej, w przeciwieństwie do armii zachodnich, samodzielni snajperzy czy pary snajperskie, przydzielane do oddziałów zależnie od potrzeb, po prostu nie istnieli. W każdej drużynie był natomiast strzelec wyborowy, który wraz z nią uczestniczył w natarciu lub obronie i był integralną częścią swojego oddziału. To właśnie dla niego miała być przeznaczona opracowywana broń. W konkursie, jaki wówczas ogłoszono, zwycięzcą okazała się konstrukcja Jewgenija Fiedorowicza Dragunowa, mającego na swoim koncie szereg udanych konstrukcji sportowych i modyfikacje karabinu Mosin-Nagant. Konstruktor był zresztą także snajperem i aktywnym strzelcem sportowym, co niewątpliwie uwidoczniło się w specyficznych rozwiązaniach jego konstrukcji. SWD – Snajpierskaja Wintowka Dragunowa – czyli karabin wyborowy Dragunowa, to broń samopowtarzalna, strzelająca ogniem pojedynczym. Podobnie jak większość broni radzieckiej, działa na zasadzie wykorzystania energii części gazów prochowych, odprowadzanych z przewodu lufy. Ryglowanie odbywa się poprzez obrót zamka, napędzanego przez suwadło. Dzięki zwartej konstrukcji broni, a zwłaszcza niewielkiej masie tłoka gazowego, ruch środka masy zespołu zamka oscyluje wokół środka masy broni, co polepsza jej celność – broń jest po prostu stabilna. Karabin zasilany jest opracowanym specjalnie dla niego nabojem o kalibrze 7,62 mm, w razie konieczności może jednak strzelać standardowym, radzieckim nabojem tego kalibru. Z lewej strony komory zamkowej znajduje się szyna mocująca, do której można instalować typowe celowniki optyczne i optoelektroniczne produkcji radzieckiej. Podstawowym celownikiem jest celownik PS0-1, dający czterokrotne powiększenie. Karabin wyposażony jest także w mechaniczne przyrządy celownicze. Jest to chyba jedyny karabin wyborowy na świecie, do którego można bez żadnych modyfikacji mocować bagnet. Karabin przyjęto do uzbrojenia w roku 1963. Jest, po wielu zmianach, produkowany do dziś. Najbardziej rozpowszechnioną, obok podstawowej, wersją karabinu SWD jest model opracowany po wybuchu wojny w Afganistanie, gdy armia zażądała karabinu krótszego, który bez problemów mieściłby się w przedziałach transportowych pojazdów wojskowych. W odpowiedzi powstała wersja SWDS, ze skróconą lufą i składaną kolbą. Dla zrekompensowania zmniejszonej celności, jest ona na stałe wyposażona w składany dwójnog. Kaliber: 7,62 mm Długość: 112,5 cm Waga broni z celownikiem PSO-1: – 4,30 kg Długość lufy: 62,2 cm Zasilanie: magazynek 10 nabojowy Prędkość początkowa: 830 metrów na sekundę. Zasięg efektywnego strzału z celownikiem optycznym: 1300 metrów |
| Wysłany:
Pon 8:43, 20 Lut 2006 Temat postu: SVD Dragunov |
| fajna snajperka, najletsza ze wszytkich dzieki temu mozna strzelac na stojąco i tak nie trzęsie. 10 ammo w magazynku i koszt o ile pamietam $8000 (moge sie mylić). |